நடையில் நின்றுயர் நாயகன்-வாலி......கவிதை

நடையில் நின்றுயர் நாயகன்
------------------------------
------------------------

இவ்வுளவு பெரிய நாயகனை நான் வாழ்த்தி
ஒரு கவிதை படிக்காவிட்டால்
என் தமிழ் துருப்பிடித்து போகும் ...

வையமிசை வைகலன் வாடாது
அய்யன் வள்ளுவன் வகுத்தளித்த நூல்நடை
பால்நடை முப்பால்நடை
அந்த நூல்நடை பால்நடை -போல் நடை
வைகோ கால் நடை

கால்நடை மனிதர்களை கால்நடை மூலமாகத்தான்
மேல்நடை மனிதர்களாக மாற்ற முடியும்
என முன்பு எண்ணியவன்...சீன சிவப்பு சிந்தனையாளன் மா.வோ . மாவோவின் மறுபிறப்புத்தான் வைகோவோ...

நீ தடந்தோள்களில் கருப்பு துண்டு...
தாங்கி நடக்கும் நெருப்பு துண்டு..
ஆயினும் நீ எதையும் அவிக்க பிறந்தவனல்ல...
தென்புலத்தார் பெருமை தென் படாமல் கவிக்க பிறந்தாரை
கவிழ்த்து புகழ் குறிக்க பிறந்தவன் நீ ...

வைகோ பேச்சை காதில் வாங்கினால் போதும்
வைக்கோல் கூட ஒரு தைகோள் போல
விறைத்து நிற்கும்
வீரம் இறைத்து நிற்கும்

வைகோவே ...தமிழன்னை தலையில் வைக்கும் பூவே ..
நற்றமிழ் ஆங்கில நாளும் அமர்ந்திருக்கும் நாற்காலி உனது நாக்கு
அந்த நாக்களவு கூர்மை உன் மூக்கு..
இத்தகு கூர்மைகள் கூர்த்த மதியின் குறியீடுகள் ..
நல்ல குறியீடுகளுக்கு ஏது குறுக்கீடுகள் ??

தேர்ந்த குணாளனே...
என் நாற்பது ஆண்டுகால நகல்களின் தோய்ந்தவனே
நவிலர் தெரியதான நல்லியல்புகள் வாய்ந்தவனே
மாபெரும் மறுமலர்ச்சி பயணத்தில்
மழையில் நனைந்து
மதிய வெயிலில் காய்ந்தவனே
காலங்கள் பல நடந்து பாதங்கள் தேய்ந்தவனே

நீ நடந்து வருகையில் பூமரங்கள் வீசினவாமே சாமரங்கள் ...
வைகோ ...அது உன் ‘வேர்’ வைகோ ..
நீ நடந்து வருகையில் தரை இறங்கி நின்றனவாமே
தண்ணீர் மேகங்கள் ..
வைகோ அது உன் ‘பார்’ வைகோ

உயர்ந்த மனிதரே ...ஒன்று நிச்சயம்
பூமி சிலிர்த்திற்கும் உன் பாதங்கள் தொட்டதாலே
நெஞ்சில் கவடுகள் இல்லாதவனின் காலடிச்சுவடுகள் பட்டதாலே..

என் நண்பனே... ஏறார்ந்த பண்பனே...
சிறைச்சாலையில் சில சாயங்கால வேளையில்
நீ பந்து விளையாடிய போது உன் நெஞ்சில் வந்து விளையாடியிருக்குமே
என் நினைவு..
அது எப்படி என்று சொல்லவா ..
அன்று நீ ஆடிய ஆட்டம் ‘வாலி’பால் அல்லவா ...??

மக்கள் கடல் பின்தொடர ..மன்மிசை நடந்த மனித நதியே ..
நீ பாதங்களால் எழுதியிருக்கிறாய் பூமி தாளில் ஒரு புனித விதியே ..
பூகாயம் சீர்பட அதன் கோணல்கள் நேர்பட
வாழிய நீ பல்லாண்டு ...!!!!