அழவென்று ஓர் இனம் செய்தான்.

by kirikasan Fri Jul 08, 2011 1:02 am

அழவென்றே ஓரினம் செய்தான்- அதை
அகிலத்தில் ஈழத்து தமிழென்று வைத்தான்
விழவென்று உடல் தந்து நின்றான் -அதில்
விலையற்ற உயிரையும் நிலையற்றுச் செய்தான்
குளமென்று வழிந்தோட ரத்தம்- அதை
கொட்டவே வெட்டென்று மற்றினம் செய்தான்
களவும்பொய், கதை கூறி உலகை -அவன்
காலமெல்லாம் நன்கு ஏமாற்ற வைத்தான்

குலையாக கொத்தாக வெட்டி -தமிழ்
கொல்லென்று கோடரி கத்தியும் ஈந்தான்
சிலையென்று உலகோரைக்கண்டு -அவர்
சிந்தை மகிழ்ந்திட சாந்தமும் செய்தான்
நிலையென்ன தமீழீழ மண்ணில் -நாம்
நின்றாலும் நிமிர்ந்தாலும் நெஞ்சைக்கிழித்து
கொலை யொன்றா பாதகன் செய்தான்- உடல்
கொட்டிக் குவித்துமே வெட்டிக் களித்தான்

மலைபோலக் குவிகின்ற மேனி -நம்
மாந்தர் கொலைதானும் அசைபடம்செய்தே
வலைமீதும் தொலைகாணச்செய்தார் -புவி
வந்தே வியந்தங்கு விழியோட நின்றார்
தலை போக உடல்கள் குவித்து -அன்புத்
தங்கை பெண்ணோர்தம்மை தரையோ டுதைத்து
இலையென்ற கோரமும் செய்து அவன்
இன்பமுற அந்த சேனை, படையை

கரம் கொண்டு கைகள் குலுக்கி - அவர்
காதிலோர் ரகசியம் கனிவுடன் பேசி
வரம் ஈந்து வாழெனச் செய்யும் - இந்த
வையகமா எம்மை வாழ்ந்திடசெய்யும்
கொலை தானும்,கண்டவர் அன்றும்,- இன்றும்
கொஞ்சமும் நெஞ்சமி ரங்கிடக் காணோம்
கலைவிழா கண்காட்சியாமோ - இது
கண்கள் வியந்திட சித்திரம் தானோ

உள்ளத்தில் உரம்கொண்டே எழுவாய் இந்த
உலகத்தை மறுபக்கம் உருட்டிக் கவிழ்பாய்
அழுதாலும் நீரென்றுஓடி - அது
அசையாத கல்லையும் அசைத்திடும் வாநீ
பொழுதான போகமுன் வாராய் - நம்
பின்னாலே கண்ணீரில் சொந்தங்கள் பாராய்
முழுதாக இனம்போகமுன்னே - நாம்
மெழுகாய் உருக்கிட இரும்புகள் உண்டு