தமிழ் இலக்கிய ஜாம்பவான் ஜெயகாந்தன் காலமானார்: அவரைப் பற்றிய ஆவணப்பட வீடியோ இணைப்பு

கடந்த சில மாதங்களாக உடல் நலக்குறைவால் மருத்துவமனையில் சிகிச்சை பெற்று வந்த, நவீன தமிழ் இலக்கியத்தின் பிதாமகரான ஜெயகாந்தன் உடல் நலக் குறைவால் நேற்றிரவு 9 மணிக்கு காலமானார். 81 வயதான ஜெயகாந்தனின் ஈடு செய்ய முடியாத இழப்பிற்கு கலை இலக்கியப் பிரமுகர்கள் நேரில் சென்றும் சமூக வலை தளங்களின் மூலமாகவும் அஞ்சலி செலுத்தி வருகின்றனர்.

சமூக விமர்சனத்துடன் கூடிய தனது செறிவான எழுத்துகளால் ஆயிரக்கணக்கான இதயங்களில் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் தமிழின் ஆகச்சிறந்த படைப்பாளியான ஜெயகாந்தன் இந்திய அரசின் இலக்கியத்திற்கான உயர்ந்த விருதான ஞான பீட விருது, சாகித்திய அகாதமி, பத்ம பூஷண் என்று பல விருதுகளைப் பெற்றவர்.

ஏப்ரல் 24, 1934 -ம் ஆண்டு கடலூரில் எளிய வேளாண் குடும்பத்தில் பிறந்த ஜெயகாந்தன், சிறு பிராயத்திலேயே பள்ளிப்படிப்பை நிறுத்திவிட்டு வீட்டை விட்டு வெளியேறினார். இந்திய கம்யூனிஸ்ட் கட்சி, காங்கிரஸ் என்று பல்வேறு அரசியல் கட்சிகளுடன் பயணித்த ஜெயகாந்தன், தான் செயல்பட்ட கட்சிகளின் மீதான தனது கறாரான விமர்சனத்தையும் முன்வைக்கத் தவறாதவர்.

1950 களிலிருந்து தனது இலக்கியப் பிரவேசத்தைத் தொடங்கிய ஜெயகாந்தனின் ’அக்கினிபிரவேசம்’ என்ற சிறுகதை தமிழ்ச்சூழலில் பெரும் அதிர்வுகளை ஏற்படுத்திய ஒரு படைப்பு, ஒரு ’நடிகை நாடகம் பார்க்கிறாள்’, ’சில நேரங்களில் சில மனிதர்கள்’ ஒரு மனிதன் ஒரு வீடு ஒரு உலகம் என்று காலத்தால் அழியாத பல காத்திரமான படைப்புகளைத் தந்த இவர், இலக்கியம் மட்டுமின்றி உன்னைப் போல் ஒருவன், யாருக்காக அழுதான், போன்ற கலைத்தன்மை வாய்ந்த திரைப்படங்களையும் இயக்கியவர். இதில் உன்னைப் போல் ஒருவனுக்காக சிறந்த மாநில மொழித் திரைப்படத்திற்கான தேசிய விருதைப் பெற்றவர்.

சமூகத்தில் எழுத்தாளர்களுக்கென்று ஒரு தனி மரியாதையை உருவாக்கித் தந்த ஜெயகாந்தன். சமூகத்தின் அடிமட்டத்திலிருந்து தனது இலக்கியப் படைப்புக்களுக்கான கச்சாப் பொருளைப் பெற்றவர். இது குறித்து அவர் ஒரு நேர்காணலில் கூறுகையில் “நான் பிழைப்புக்காக என்னென்ன செய்திருக்கிறேன் என்றொரு நினைவுப் பட்டியல் போட்டால்… மளிகைக் கடைப் பையன், ஒரு டாக்டரின் பை தூக்கும் உத்தியோகம், மாவு மெஷின் வேலை, கம்பாசிடர், டிரெடில்மேன், மதுரை சென்டிரல் சினிமாவில் ’வேலைக்காரி’ சினிமா பாட்டுப் புத்தகம் விற்றது, கம்யூனிஸ்ட் கட்சி ஆபீஸில் இருந்து பத்திரிக்கைகள், புத்தகங்கள் விற்றது, ஃபவுண்ட்ரியில் எஞ்சினுக்கு கரி கொட்டுவது, சோப்பு ஃபாக்டரியில், இங்க் ஃபாக்டரியில் கைவண்டி இழுத்தது….ஃபுரூஃப் ரீடர், பத்திரிக்கை உதவி ஆசிரியர்… “ என்று நீளும் இந்தப் பட்டியலின் வழி அவரது வாழ்வின் தரிசனத்தைப் புரிந்து கொள்ள முடியும்.  

தீவிரமாக எழுதிக் கொண்டிருந்த இவர் கடந்த 25 வருடங்களாக எதுவும் எழுதவில்லை. அதைப் பற்றி கேட்கையில் ”எழுத்து என்ன தோசையா தினமும் சுட்டு போடறதுக்கு” என்று எள்ளலுடன் கூடிய அர்த்தமுள்ள பதிலைத் தந்தவர். இந்த வெளிப்படைத் தன்மைக்காகவே பலராலும் விமர்சனத்துக்கு உள்ளானவர்.

இவரைப் பற்றி எழுத்தாளர் எஸ். ராமகிருஷ்ணன் கூறுகையில் "பாரதியார் வாழ்ந்த காலங்களில் கௌரவிக்கப்பட்டதில்லை. லியோ டால்ஸ்டாய் (ரஷ்ய எழுத்தாளர்) நோபல் பெறாதவர். ஜோர்ஜ் லூயிஸ் போர்ஹே நோபல் பரிசுக்கு சிபாரிசு செய்யப்பட்டு நிராகரிக்கப்பட்டவர். விருதும் கௌரவமும் சரியான நேரத்தில், சரியான நபருக்கு, சரியான அமைப்புகளால் வழங்கப்படுவது ஒரு போதும் நிகழ்வதில்லை. அதற்காக விருதுகளால் மட்டுமே எழுத்தாளர்கள் கௌரவம் அடைவதுமில்லை. ஜெயகாந்தன் எல்லா விருதுகளுக்கும் தகுதியானவர். எல்லா விருதுகளைத் தாண்டியும் மிகுந்த ஆளுமையும் உயர்வும், தனித்துவமும் கொண்டவர்."

ஜெயகாந்தனின் கவிதை வரிகளே இந்த நாளில் இந்தக் கட்டுரைக்கு பொருத்தமான முடிவாக இருக்க முடியும்.

”வாழ்வதன் முன்னம் நான் செத்திருந்தேன் செத்ததன் பின்னாலும் வாழ்ந்திருப்பேன்............”