திண்டுக்கல்லில் திருநங்கையை திருமணம் செய்ய கலெக்டரிடம் இளைஞர் மனு...

திண்டுக்கல், ஆக.5–

தேனி மாவட்டம் போடியை சேர்ந்த திருநங்கை தாமரை (வயது26). 18 வயதில் வீட்டை விட்டு வெளியேறிய அவர் திண்டுக்கல் மாவட்டத்தில் வசித்து வருகிறார். இவருக்கும் திண்டுக்கல் அருகே உள்ள வீரக்கல் வண்ணம்பட்டியை சேர்ந்த முத்து என்பவருக்கும் பழக்கம் ஏற்பட்டது.

முத்து திண்டுக்கல்லில் உள்ள ஒரு பெட்ரோல் பங்கில் வேலை செய்து வருகிறார். தாமரை சக திருநங்கைகளுடன் கடை வீதிகளில் சென்று உதவி கேட்டபோது முத்துவுடன் பழக்கம் ஏற்பட்டது.

இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் விரும்பியதால் திருமணம் செய்ய முடிவு செய்தனர். இதற்கு முத்துவின் பெற்றோர்களும் உறவினர்களும் எதிர்ப்பு தெரிவித்தனர்.

இதையடுத்து தாங்கள் திருமணம் செய்து கொள்ள அரசு சட்ட அங்கீகாரம் வழங்க வேண்டும் என்று திண்டுக்கல் கலெக்டர் வெங்கடாசலத்தை சந்தித்து மனு கொடுத்துள்ளனர். அதில் கூறியிருப்பதாவது:–

நாங்கள் திருமணம் செய்துகொள்ள முடிவு செய்துள்ளோம். இதற்கு பெற்றோர், உறவினர்கள் கடும் எதிர்ப்பு தெரிவித்துள்ளனர். எங்களை பிரிக்கவும் முயற்சி செய்துள்ளனர்.

எங்கள் திருமணத்தை சமூகம்தான் அங்கீகரிக்கவில்லை அரசாவது அங்கீகாரம் வழங்க வேண்டும். திருமண உதவி தொகை, சேர்ந்து வாழ வீடு வழங்கி பாதுகாப்பும் கொடுக்க வேண்டும் என்று அதில் குறிப்பிட்டுள்ளனர்.

இதுபற்றி விசாரிக்க இருவரையும் சமூக நலத்துறை அதிகாரி நாகபிரபாவிடம் கலெக்டர் அனுப்பி வைத்தார்.

இயற்கைக்கு முரணான இவர்களின் திருமணத்துக்கு அங்கீகாரம் வழங்க சட்டத்தில் இடம் உள்ளதா? அவர்களுக்கு சட்டப்படி என்ன உதவி, பாதுகாப்பு வழங்கலாம் என சமூகநல அதிகாரிகள் ஆலோசித்து வருகின்றனர்.

சமூக நலத்துறை அதிகாரி நாகபிரபா கூறுகையில், திருநங்கைகளில் 4 வகையினர் உள்ளனர். இதில் தாமரை எந்தவகை திருநங்கை என்பதை கண்டறிய மருத்துவ பரிசோதனை நடத்தப்படும். அதன்பின்னரே திருநங்கைகளுக்கு வழங்கப்படும் அடையாள அட்டை, அரசு உதவி பெற்று கொடுக்க நடவடிக்கை எடுக்கப்படும்.

திருநங்கையை இளைஞர் திருமணம் செய்து கொள்வதற்கு சட்டப்படி அங்கீகாரம் கிடையாது. இந்த திருமணத்துக்கு எந்த திருமண உதவியும் வழங்க இயலாது. இவர்கள் பிரச்சினை பற்றி சமூக நலத்துறை இயக்குனருக்கு கடிதம் அனுப்பி ஆலோசனை பெற உள்ளோம் என்றார்.

திருநங்கை தாமரை நிருபர்களிடம் கூறுகையில், அன்பு, அரவணைப்பு கிடைக்காததால் 18 வயதில் வீட்டை விட்டு வெளியேறினேன். அன்றாட வாழ்க்கையை ஓட்டுவதற்கு சக திருநங்கைகளுடன் கடை வீதிகளில் சென்று உதவி கேட்பேன்.

அப்போதுதான் பெட்ரோல் பங்கில் வேலை செய்யும் முத்து பழக்கம் ஆனார். செல்லும் போதெல்லாம் அவர் மறுக்காமல் உதவி செய்வார். ஆறுதலாக பேசுவார். இதனால் அவர் மீது எனக்கு ஏற்பட்ட மரியாதை காதலாக மாறியது.

அவரை திருமணம் செய்தால் எனக்கு பாதுகாப்பும் அன்பும் கிடைக்கும் என நினைத்தேன். என்னுடைய இந்த விருப்பத்தை அவருடன் தெரிவித்தேன். அவர் என்னை ஏற்றுக்கொண்டார். அதனால் சேர்ந்து வாழ முடிவு செய்துள்ளோம். திருமணம் என்பது குழந்தை பெற்றுக்கொள்வது, தாம்பத்திய வாழ்க்கை மட்டுமல்ல. அதையும் தாண்டி இனம்புரியாத அன்பின் அடையாளம் ஆகும் என்றார்.