முல்லைவாய்க்காலுக்கு அப்பால்!!

முல்லைவாய்க்காலுக்கு அப்பால்!!

ஈழ விடிவு நோக்கி
இடையுறாத காத்திருப்பிற்க்கிடையே
விதி ஏற்று -
குடும்பம் சுமந்த சுயநல பிறப்பாய் வந்தேறிய
தமிழக தெருக்களில்
தள்ளாடுகிறது என் கால்கள்;

ஒரு -
மழை படராத சுவற்றில்
வர்ணப் பூச்சுகள் உதிர்ந்த
சுவடுகளுக்கிடையே ஏனோ
லயிக்கிறது மனசு;

என் உடைபடாத
வார்த்தைகளுக்கிடையே
சிக்கித் தவிக்கும்
கண்ணீர் குவியலில்
யார் யாரை நான்
குற்றவாளியாக்கவோ???

கத்தி ஓ'வென்றழ இயலாத
மனக் குமுறல்களோடு -
அந்த மழை படராத சுவற்றில் சாய்ந்து நிற்கிறேன்,
மழை கொல்லென்று வீழ்கிறது
பூமி நோக்கி;

என் தலை நனைத்து
உடல் நனைத்து
உயிர் நனைத்து
உள்ளம் மழையால் நிறைந்து
வெளியேறுகையில் -

யாரோ ஆட்கொண்ட உணர்வு
பீறிடுகையில் -

கண்ணீர் மழையென புரண்டோடி
அம்மா அம்மாயென்ற வார்த்தையும் அழையுமாய்
அடக்கவொனா நீண்டு -

மழை ஓய்ந்த ஈரம் போல்
தேங்கிய வேதனையில் -

மீறி அழ திராணியின்றி
தெருவில் அங்காங்கே திரியும்
மரணம் நோக்கி நடக்க முயல்கிறேன்........

ஊரில் நடந்த -
முல்லைவாய்க்காலின் சதி நிகழ்வு
செய்தியாய் தொலைகாட்சி எங்கும் தின்று
உலக சாலையெங்கும் துப்பப் படுகையில் -
அதில் காட்டும் இறந்தவர்களின் சடலங்களில்
எது என் தாய், எது என் தந்தை, எது மனைவி குழந்தையென்று
யார்வந்து அடையாளம் காட்டுவாரோ?????

என் கண்ணீர் சுமந்த
தமிழ் மண் -
தன் இன ரத்தம் ஊரும்
ஈழத்திற்கு -
என்ன பதில் வைத்திருக்கிறதோ???

அண்ணாந்து வானம் பார்க்கையில்
நகரும் மேகமெலாம் -
என் உறவுகளாய் தெரிகிறதே;

அசையும் காற்றிலெல்லாம்
என் உறவுகளின் -
அவலக் குரலாய் கேட்கிறதே;

வயிற்றுப் பிழைப்பிற்கு
தேசம் கடந்து வந்த நான் -
அவரோடு இருந்து
இறந்தாவது போயிருக்கக் கூடாதா??

எவர் வந்து சொல்லும் தீர்ப்பிற்கு
இன்னுமென் உயிர் மிட்சாமோ; மிட்சாமோ; உலகே??!!!!!!
--------------------------------------------------------------------------------------
வித்யாசாகர்