தலையங்கம்:சட்டம் யார் கையில்...?

தனிப்பட்ட
சிலர் சட்டம்-ஒழுங்கை கையில் எடுத்துக்கொள்வது என்றால் அதற்கு இரண்டு
காரணங்கள்தான் இருக்க முடியும்.​ ஒன்று,​​ செயலிழந்துவிட்ட
ஆட்சியாளர்களால் தங்களை ஒன்றும் செய்ய முடியாது என்று அவர்கள் கருதுவது;​
அல்லது ஆட்சியாளர்களின் மறைமுக அனுமதி அவர்களுக்கு இருப்பது.​ ​ காரணம்
எதுவாக இருந்தாலும் அதன் விளைவு சமுதாயத்துக்கு நன்மை பயப்பதாக இருக்காது.மக்களாட்சித்
தத்துவத்தின் மகத்துவமே கருத்து உரிமைதான்.​ நடிகர் அஜீத் குமார் சில
உண்மைகளைப் பகிரங்கமாகக் கூறியதன் விளைவு,​​ மிகப்பெரிய சர்ச்சை
கிளம்பியிருப்பதுடன்,​​ அவருக்கு எதிராக அச்சுறுத்தல்கள் வெளிவந்தவண்ணம்
இருக்கின்றன.அஜீத்தின் வீடு தாக்கப்பட்டபோது ஏற்படாத சலசலப்பும்
பரபரப்பும் திரைப்பட ஸ்டண்ட் இயக்குநர் ஜாக்குவார் தங்கத்தின் கார்
நொறுக்கப்பட்டவுடன் ஏற்பட்டிருப்பதுடன்,​​ ​ ஜாதிமுலாம் பூசி பிரச்னையை
ஊதிப் பெரிதாக்க நடைபெறும் முயற்சிகளும் விசித்திரமாக இருக்கின்றன.​
நடிகர் அஜீத்துக்குப் போட்டியாக உள்ள ஏதாவது ஒரு கதாநாயகனின் ரசிகர்களேகூட
பிரச்னையை வேண்டுமென்றே பெரிதாக்க இதுபோன்ற செயல்களில் ஈடுபட்டு பழியை
அஜீத்தின் ரசிகர்கள் மீது சுமத்தியிருந்தாலும்கூட
ஆச்சரியப்படுவதற்கில்லை.​ ​பிரச்னையில் அஜீத் மிரட்டப்பட்டாரா
என்பதுபோய் யார் யாரைத் தாக்கினார்கள் என்று திசைமாறி இருக்கிறது.​
குற்றச்சாட்டை நேரிடுவதற்குப் பதிலாக,​​ தவறு நடந்திருந்தால் மன்னிப்புக்
கேட்டு அதற்கு முற்றுப்புள்ளி வைப்பதற்குப் பதிலாக ஸ்டண்ட் மாஸ்டர்கள்
களத்தில் இறக்கிவிடப்பட்டிருக்கும் விபரீதத்தை அரசு மேலும் வேடிக்கை
பார்க்கிறதே,​​ அதுதான் ஏன் என்று புரியவில்லை.​ ​காவிரிப்
பிரச்னை,​​ இலங்கைப் பிரச்னை போன்றவைகளுக்கான போராட்டங்களானாலும் சரி,​​
முதல்வராக இருப்பவர்களுக்கு நடத்தப்படும் பாராட்டு விழாக்களானாலும் சரி,​​
நடிக நடிகையர் கலந்து கொள்ள வேண்டும் என்பதில் திரைப்படத் தொழிலாளர் சங்க
கூட்டமைப்பும் விநியோகஸ்தர்கள் சங்கமும் முனைப்புக் காட்டுகிறார்களே ஏன்?​
நடிக நடிகையர் இல்லாமலேயே பாராட்டு விழா நடத்துவதுதானே.​ அப்படி
நடத்தப்படும் கூட்டங்களுக்கு மக்களின் வரவேற்பு இருக்காது என்று
இவர்களுக்குத் தெரியாதா என்ன?திராவிட முன்னேற்றக் கழகத்தின்
போராட்டங்களில் கலந்துகொள்வதிலிருந்து கட்சியின் மூத்த உறுப்பினர்களாக
இருந்த முன்னணி திரையுலகக் கலைஞர்களான எம்.ஜி.​ ராமச்சந்திரன்,​​ கே.ஆர்.​
ராமசாமி மற்றும் எஸ்.எஸ்.​ ராஜேந்திரன் உள்ளிட்டவர்களுக்கு அறிஞர் அண்ணா
விதிவிலக்கே அளித்திருந்தார்.​ பல லட்சம் ரூபாய் முதலீடு செய்து
எடுக்கப்படும் திரைப்படங்கள் இந்த நடிகர்களின் அரசியல் ஈடுபாட்டால்
நஷ்டப்படக் கூடாது என்கிற அக்கறை அறிஞர் அண்ணாவுக்கு இருந்தது.​
அதுமட்டுமல்ல,​​ நடிகர்களின் கவர்ச்சி இல்லாமலேயே மக்கள் மத்தியில்
நியாயமான போராட்டங்கள் வரவேற்பு ​ ​ பெறும் என்கிற நம்பிக்கையும் அவரிடம்
இருந்தது.​ மிரட்டல்,​​ அஜீத்தின் குமுறல்,​​ ரஜினியின் கரகோஷம்,​​
வீடு மற்றும் கார் மீதான தாக்குதல் எல்லாவற்றையும் ஒதுக்கிவிட்டு இந்தப்
பிரச்னைக்கான களம் எது என்று பார்த்தால் ​ அது அடிக்கடி நடத்தப்படும்
முதல்வருக்கான பாராட்டு விழாக்கள்தான் என்பதை ​ வருத்தத்துடன் குறிப்பிட
வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்படுகிறது.​ பாராட்டு விழாக்களை வயிற்றெரிச்சலால்
எதிர்க்கிறார்கள்,​​ விமர்சிக்கிறார்கள் என்று முதல்வர் வேதனைப்படுவது
அதைவிட வேடிக்கையாக இருக்கிறது.ஆழிசூழ் உலகத்தில் இந்த வயதில் இந்த
மனிதரைவிட உழைப்பவர் யார் என்பதை அந்த ஆதவனால் மட்டும்தான் உணர்ந்துரைக்க
முடியும் என்னும் அளவுக்கு,​​ சின்னச்சின்ன விஷயங்கள்கூட அவரது
பார்வையிலிருந்து தப்ப முடியாது என்கிற அளவுக்கு முதல்வரின் ஆற்றல்
அளப்பரியது என்பதில் யாருக்கும் மாற்றுக்கருத்து இருக்க முடியாது.​
அப்படிப்பட்ட ஒரு தலைவர் இதுபோன்ற விழாக்களில் தனக்கு முகஸ்துதி ​
பாராட்டு மழை பொழிவதை ஏன்,​​ எதற்காக அனுமதிக்கிறார் என்பதுதான் புதிராக
இருக்கிறது.பாராட்டு விழா நடத்துவோரில் எத்தனை பேர் கடந்தஆட்சியில்
கைது ​ செய்யப்பட்டபோது அவருடன் இருந்தார்கள் என்பதை ஏன் முதல்வர் யோசிக்க
மறுக்கிறார்?​ இப்போது பாராட்டு விழா நடத்துபவர்களில் பலர் அப்போது ​
மரியாதைநிமித்தம்கூட அவரைச் சந்திக்கத் தயங்கியவர்கள்தானே?​ இன்று
கலையுலகப் பிதாமகர் என்று அவரை வர்ணிப்பவர்களில் பலர் அன்று அவரைக்
கலையுலகக் கடைமகனாகக் கருதி ஒதுக்கியதை அவர் ஏன் மறந்துவிடுகிறார்?பாராட்டுகளுக்கு
மயங்குபவர் முதல்வர் என்று சிலர் கருதுவதால்,​​ அவர்கள் சட்டத்தைக் கையில்
எடுத்துக் கொள்கிறார்கள்.​ இதை முதல்வர் புரிந்துகொண்டு,​​ தான்
கலையுலகின் முதல்வரல்ல,​​ தமிழகத்தின் முதல்வர் என்கிற கடமையுணர்வுடன்
சட்டம் ஒழுங்கை மீறிச் செயல்படுபவர்களை கட்டம் கட்டி அடக்காவிட்டால்,​​
ஆட்சியையும் அதிகாரத்தையும் மக்கள் சட்டை செய்யாமல் ஒதுக்கிவிடும் நிலை
ஏற்பட்டுவிடும்.விமர்சனங்களை வரவேற்கும் மனப்பக்குவமும்,​​ வாதத்தை
வாதத்தால் எதிர்கொள்ளும் விவாதக் கலாசாரமும் வளர வேண்டுமே தவிர மிரட்டலும்
உருட்டலும் வளர்வதும்,வளர்வதைச்​ சகிப்​ப​தும் நல்லாட்சியின் இலக்கணங்கள்
அல்லவே