1. ஆதியில வந்தவ வீதியில நிக்கிறாளாம், நேத்து வந்தவ நெல்லு குத்துராளாம்.
தன் மனைவியை பதறடித்துவிட்டு புதிதாக சேர்த்துக்கொண்ட பெண்ணுக்கு (வைப்பாட்டி) உரிமை கொடுத்து கொண்டாடும்போது, இவர்களைப் பார்த்து ஊரார் சொல்லும் பழமொழிதான் இது.
2. குத்தாலத்தில குளிக்க போக கும்பகோணத்திலேயே துணி அவுக்கறான்.
ஆர்வக்கோளாறு மற்றும் ஒரு விஷயத்தில் அதிகப்படியான ஆர்வம் காட்டுகிறவர்களுக்கு சொல்லப்படும் பழமொழி.
3. ஆயிரம் முறை போய் ஒரு கலியாணத்த பண்ணனும்.
இந்த பழமொழி ‘ஆயிரம் பொய் சொல்லியாவது ஒரு கலியாணத்தப் பண்ணனும்’ என்று தவறாக கூறப்பட்டு வருகிறது. ஒரு திருமணம் செய்வதற்கு முன்பு மாப்பிள்ளையோ பெண்ணோ எப்படிப்பட்டவர்கள் என்பதை ஆயிரம் முறை அவர்கள் வீட்டிற்கு போய் அலசி ஆராய்ந்து பிறகு திருமணத்தை நடத்தவேண்டும் என்பதே உண்மையான பழமொழியின் அர்த்தம்.
4. கோயில் பூ நெய் தேவனுக்கு அம்சம் ஆகாது.
இந்த பழமொழியையும் ‘கோவில் பூனை தேவனுக்கு அஞ்சாது’ என்று தவறாகத்தான் பயன்படுத்துகிறார்கள். கோயிலில் சாமிக்கு நெய் பூ வைத்து அர்ச்சனை செய்தால் அது இறைவனிடம் போய்ச் சேரவா போகிறது? மாறாக, நாம் நம் எண்ணத்தில் மற்றும் செயலில் இறை பக்தியுடன் வேண்டுவதும் புகழ்வதும்தான் அவருக்கு உண்மையான அர்ச்சனை.
5. பணம் பத்தா இருக்கணும், பொண்ணு முத்தா இருக்கணும், முறையும் அத்தை மகளா இருக்கணும்.
நிச்சயதார்த்தம் என்பதை பரிசம் போடுதல் என கூறலாம். அதாவது ‘பரிசு கொடுத்தல்’ என்பதுதான் மருவி பரிசம் என்றாகிவிட்டது என்று பெரியவர்கள் கூறுகிறார்கள்.
நிச்சயதார்த்தத்திற்கும் பரிசு கொடுப்பதற்கும் என்ன சம்பந்தம்?
அந்த காலத்தில் ஒரு பெண்ணை திருமணம் செய்யவேண்டுமானால், ஆண்மகன் தன் சம்பாத்தியத்தில் பொருள் சேர்த்து ஒரு பெரிய தொகையை பெண் வீட்டார்க்கு கொடுக்கவேண்டுமாம். தனக்கு மனைவியாக தன் வீட்டிற்கு வரப்போகிறவளை பேணி வளர்த்த குடும்பத்திற்காக ஒரு ஆண் கொடுக்கும் பரிசுதான் அந்த தொகை.
அப்படி பரிசு கொடுக்க நம்மிடம் நிறைய பணம் இருக்கவேண்டும். ஏனெனில் பெண்ணின் அழகு மற்றும் குடும்ப சூழ்நிலை பொறுத்து அந்த தொகை அதிகரிக்கும். அதனால்தான் பணம் பத்தா இருக்கணும். பின் பெண் முத்துபோல அழகாக மற்றும் நல்ல குணங்களை கொண்டவளாக இருக்கணும். முறை அத்தைமகளாக இருந்தால் பணம் கூட கொடுக்கவேண்டும் என்று அவசியமில்லை.
இந்த காலத்தில் இந்த பழக்கம் தலைகீழாக மாறி பெண்கள் ஆண்களுக்கு வரதட்சணை கொடுக்கிறார்கள்.
6. வயசு வைக்கோலா போகுதாம், கிழவி கிண்ணரம் வாசிக்குதாம்.
கிண்ணரம் என்பது ஒரு இசைக்கருவி. இசைக்கருவி வாசிக்கும் அளவுக்கு உடல் வலிமை உள்ள கிழவி பற்றிய பழமொழி இது. அதாவது சில வயதானவர்கள், அறுத்து அடித்து வைத்த நெற்கதிர்கள் வைக்கோலாக மாறுவதுபோல, எவ்வளவுதான் முதுமை அடைந்தாலும் வலிமை குறையாது தாங்களே உழைத்து, ஓடி ஆடி வேலை செய்து சாப்பிடுவார்கள். அவர்களை இவ்வாறு கூறலாம்.
7. கொழம்பன குட்டையில்தானே மீன் பிடிக்கலாம்!
ஏரியிலோ அல்லது குட்டைகளிலோ மீன் பிடிக்கும்போது பத்து பதினைந்து பேர் இறங்கி நாலா புறமும் நடந்து நீரை குழப்பிவிடுவார்கள். குட்டை குழம்பியுள்ளதால் மீன்கள் திக்கு தெரியாமல் எளிதாக வளைகளில் மாட்டிக்கொள்ளும். அதுபோல, ஒருசிலர் நம்மை இல்லாதது பொல்லாது கூறி நம்மை குழப்பி அதனால் ஆதாயம் தேடுவார்கள்.
8. பிள்ளையார பிடிக்கப்போயி கொரங்க பிடித்த கதையாயிடுச்சி.
களிமண்ணில் பிள்ளையார் சிலை செய்ய எண்ணி நம் கைகளால் பிடித்து செய்து பார்த்தால் அது குரங்கு போல் இருக்கிறது. நாம் செய்ய நினைத்ததோ பிள்ளையார் சிலை. ஆனால், இறுதியில் கிடைத்ததோ குரங்கு சிலை. இதைப்போலதான் வாழ்க்கையிலும். நல்லது செய்ய எண்ணி ஒரு செயலை செய்தால் கடைசியில் அது தீயதாக வந்து முடிகிறது.
9. உண்ட மயக்கம் தொண்டருக்கும் உண்டு.
வேலை செய்தால்தான் களைப்பு வரவேண்டும் என்று அவசியமில்லை. நல்ல வயிறு முட்ட சாப்பிட்டால் கூட மயக்கம் மற்றும் களைப்பு வரும். சாப்பாடு விஷயத்தில் தலைவர் சீடர் என்ற பிரிவில்லை. எல்லாருக்கும் உண்ட களைப்பு இருக்கத்தான் செய்யும்.
10.கொண்டவன் சரியா இருந்தா கூரை ஏறி சண்டை பிடிக்கலாம்.
கணவன் நல்லவனாக மனைவிக்கு எப்போதும் பக்கபலமாக இருந்தால், மனைவி யாருக்கும் பயப்படவேண்டும் என்று அவசியமில்லை. தன்னை எதிர்ப்பவர்களை பதிலுக்கு எதிர்க்கலாம். அவர்களும் அடங்கிவிடுவார்கள். ஒரு வேளை, கணவன் மனைவியின் நலனில் அக்கறை இல்லாமல், அவள் எப்படிப்போனால் என்ன என்ற மனப்போக்குடன் இருந்தால், மனைவி மற்றவர்களிடம் சண்டை பிடிக்க இயலாது. அமைதியாகத்தான் இருக்கவேண்டும். ஏனெனில், மனைவியை மற்றவர்கள் ஏறி மிதித்தால் கூட அவர்களை அவன் கேள்வி கேட்கமாட்டான்.
11.இருக்கிறவன் அள்ளி முடிஞ்சிக்கிறான், இல்லாதவன் தடவி பாத்துக்கறான்.
அந்த காலத்தில் ஆண்கள் பெண்களைப்போன்று நீளமான முடி வைத்திருப்பார்கள். எனவே அவர்கள் அதனை அள்ளி கூந்தல் போட்டுக்கொள்வார்கள். தலை வழுக்கை உள்ளவர்கள் நீளமான முடி வைத்திருப்பவர்களின் கூந்தலை தடவிதான் பார்த்துக்கொள்ளவேண்டும்! அதுபோல, வசதி படைத்தவர்கள் விலையுயர்ந்த பொருட்களை வாங்குவார்கள். இல்லாதவர்கள், இருப்பவர்கள் யாராவது வாங்கியிருந்தால் அதனைப் பார்த்து கற்பனையில் மகிழ்ச்சி கொள்வார்கள்.
12.செய்வன திருந்தச் செய்.
இது நமக்கு எளிதில் விளங்கக்கூடிய பழமொழிதான். எந்த ஒரு வேலையை செய்தாலும் அதை ஒரு ஈடுபாட்டுடன் செய்து, முழுவதுமாக செய்யவேண்டும். அரைகுறையாக விட்டுவிட்டு பிறகு பார்த்துக்கொள்ளலாம் என்ற எண்ணத்துடன் ஏனோ தானோ என்று செய்யக்கூடாது.
13.இல்லாதவனுக்கு இலுப்பை பூ சர்க்கரை.
அந்த காலத்தில், சர்க்கரை வாங்க வசதி இல்லாதவர்கள் இலுப்பை பூக்களை மூட்டை மூட்டையாக பறித்துவந்து, காய வைத்து பின் உரலில் இடித்து சர்க்கரை செய்வார்கள். உண்மையைச் சொன்னால் கரும்பு சர்க்கரையைவிட இலுப்பைப்பூ சர்க்கரை அருமையாக இருக்கும். இந்த காலத்தில் இலுப்பை மரங்களை பார்ப்பதே அரிது. அந்த காலத்தில் இல்லாதவனுக்கு இலுப்பைப்பூ சர்க்கரை. ஆனால் இந்த காலத்தில் இருப்பவன் கூட வாங்க இயலாது. நம்மில் 90% பெயருக்கு இலுப்பைப்பூவில் சர்க்கரை எடுக்கலாம் என்றே தெரியாது.
14.குப்ப காட்டு நாய்க்கு தெரியுமா கொய்யாப்பழ வாசனை?
இது ‘கழுதைக்குத் தெரியுமா கற்பூர வாசனை?’ என்பதற்கு இணையான பழமொழி. ஒரு பொருளின் முக்கியத்துவத்தை ஒருவர் உணராதபோது இவ்வாறு கூறி அவரைத் திட்டலாம்.
15.ஆச இருக்குதாம் அரசனாக, அம்சம் இருக்குதாம் கழுத மேய்க்க.
நாம் ஆசைப்பட்டால் மட்டும் நமது லட்சியத்தை அடைய இயலாது. நமது கடின உழைப்பும், கடவுளின் அனுக்கிரகமும் கூடவே கொஞ்சம் அதிர்ஷ்டமும் வேண்டும். ஆசை மட்டும் கொண்டுவிட்டு அதற்கான முயற்சியை எடுக்கவில்லையென்றால், கண்டிப்பாக ஊரார் நம்மைப் பார்த்து இப்படித்தான் கூறுவார்கள்.

1. நீர்ல பார்த்தேன் உன் சீரை, உப்புல பார்த்தேன் உன் துப்பை.
பொதுவாக இது புகுந்த வீட்டிற்கு செல்லும் பெண்களுக்கான பழமொழியாகும். அதாவது பெண்கள் புகுந்த வீட்டிற்கு எடுத்துச் செல்லும் சீர் என்பது நகையோ பாத்திரங்களோ இல்லை. மாறாக பொறுப்பும் சிக்கன குணமும்தான். அதாவது நீரை எவ்வாறு செலவு செய்கிறார்கள் என்பதே அவர்களின் சிக்கன குணத்தை விளக்கும். மேலும் உப்பு என்பது ஒரு உயிர் நாடி போன்றது. அதனை பாதுகாக்கும், பயன்படுத்தும் மற்றும் கையாளும் முறையை வைத்து ஒரு பெண்ணின் குடும்ப நிர்வாகத் திறமையை (துப்பு) கண்டறியலாம்.
2. தென்ன மரத்துல தேள் கொட்டினா பன மரத்துல நெரி ஏறுதாம்.
ஒருவர் ஒரு தவறு செய்துள்ளார் என்று வைத்துக் கொள்வோம். நாம் அந்த தவறை சுட்டிக் காட்டவில்லையென்றாலும், வேறு ஒருவர் அந்த தவறை செய்திருப்பார். அதைபற்றி நாம் பேசினாலும் இவரைப் பற்றிதான் சொல்கிறோம் என்று சில நேரங்களில் சண்டைக்கு வருவதுண்டு. அதாவது வேறு விதமாக, ஒருவர் ஒரு தவறுக்கு தண்டனை அனுபவிக்கிறார் என்றால், வேறொருவர் தான் செய்த வேறொரு தவறை நினைத்து பயப்படுவதை இந்த பழமொழி உபயோகித்து கூறலாம்.
3. பழய முறத்துக்கு சாணி, கிழ பொணத்துக்கு சோறு.
எதற்கு என்ன தேவை என்பதை உணர்ந்து செயல்படவேண்டும் என்பதற்காக சொல்லப்பட்ட பழமொழி. அதாவது பழுதடைந்த முறம்(பெரியவங்க பிஞ்சு போன முறத்தால அடிப்பேன்னு சொல்வாங்களே,அந்த முறம்) சரி செய்ய சாணம் பூசி முழுகுவார்கள். அதுதான் ‘பழய முறத்துக்கு சாணி’ என்பது. ஒரு வயதானவற்கு தேவை அவரை உயிரோடு வைத்திருக்க வேளா வேளைக்குச் சோறு. அதுதான் ‘கிழ பொணத்துக்கு சோறு’ என்பது. இவ்வாறாக தேவையை உணர்ந்து செயல்படவேண்டும்.
4. கெவிலி சொல்ற பல்லி கழநி பானையில விழுந்துச்சாம்.
நாம் ஒன்று கூறும்போது பல்லி “உச்” கொட்டும். அப்போது “பல்லியே சொல்லிடுச்சி. நான் சொல்றதுதான் சரி” என்போம். பல்லி நாம் கூறுவதை ஆமோதிப்பது போன்ற சத்தம் போடுவதுதான் கெவிலி சொல்லுதல். மற்றவர்களுக்கு கெவிலி சொல்லும் பல்லியே அதனுடைய வாழ்கையில் என்ன நடக்கப் போகிறது என்று தெரியாமல் கழநி பானையில் விழுந்து இறக்கிறது. அதுபோல அறிவுரை கூறுபவர்களே தவறு செய்யும்போது இந்த பழமொழியைக் கூறுவோம்.
5. ஊருக்கு பொது, ஏரிக்கு மது
ஏரியின் மதுவில்தான் அதிக பயன்பாடு இருக்கும். மீன்கள் அதிகம் கிடைக்கக் கூடிய இடமும் அதுதான். அது ஊருக்குப் பொதுவானது. அதுபோல யாராவது மிகவும் ஏமாளியாக ஊர் மக்கள் அனைவரிடமும் ஏமாறுபவராக இருந்தால், அவரை எப்படி வேண்டுமானாலும் ஏமாற்றலாம், தனக்கேற்றவாறு பயன்படுத்திக் கொள்ளலாம் என்பதால் அவரை இந்த பழமொழி வைத்துக் குறிப்பிடுவோம்.
6. மூளை செய்யாததை முழங்கால் செய்யும்.
இது பொதுவாக கிறிஸ்துவர்கள் கூறுவது. ஏனெனில் அவர்கள் முழங்கால் படியிட்டு பிராத்திக்கிறார்கள். நம்மால் ஒரு செயலை வெற்றிகரமாக செய்ய முடியாதபோது, நம்மைவிட மேலான கடவுளை வேண்டிக் கேட்கும்போது அவர் நமக்கு அந்த செயலை வெற்றியுடன் முடித்துக் கொடுப்பார் என்பதே இதன் அர்த்தம். நாம் கடவுளைப் பற்றிக் கொள்ளவேண்டும் என்பதை இது வலியுறுத்துகிறது.
7. நாற்றும் பிடுங்கணும், நடவும் நடணும்.
ஒருவர் ஏகப்பட்ட வேலைகளை ஒரே நேரத்தில் செய்ய வேண்டியவராக, வேலை பளு அதிகம் கொண்டவராக இருந்தால், “எனக்கு ஏகப்பட்ட வேல இருக்குது. நாற்றும் பிடுங்கணும், நடவும் நடணும்” எனபார்.
8. வர்மம், வைராக்கியம் தர்மத்தின் பலனையும் விழுங்கும்.
நாம் என்னதான் நல்லவர்களாக அனைவருக்கும் தர்மம் செய்பவர்களாக இருந்தாலும், நமக்கு கெடுதல் செய்தவர்கள் மீது பகை உணர்வு கொண்டு வாழ்ந்தால், “செய்த தர்மம் தலை காக்கும்” என்ற பழமொழி பொய்த்துப் போகும். அதாவது நாம் செய்த தர்மத்தின் பலனாக நமக்கு ஆபத்து ஏற்படாதென்றோ அல்லது நமக்கு சொர்க்கம் கிடைக்கும் என்றோ கூற இயலாது.
9. இத விட்டாலும் வேற கதி இல்ல, அப்பால போனாலும் நாதி இல்ல.
ஒரு பெண் ஒருவனை காதலித்து திருமணம் செய்திருக்கிறாள் என்று வைத்துக்கொள்வோம். இதனால் அவள் குடும்பம் அவளை தலை முழுகிவிட்டது. யாரும் தேவையில்லை தன் கணவன் மட்டும் போதும் என்று அவனுடன் வாழ்கிறாள். ஆனால் அவனோ கெட்டவனாக மாறிவிட்டான். அவளை தினம் தினம் கொடுமைப்படுத்துகிறான். அவளுக்கு அவனை விட்டு ஓடிவிடலாம் என்றுகூட தோன்றுகிறது. ஆனால் அவள் காதல் திருமணம் செய்ததால் தன் ஆதரவாளர்களை இழந்துவிட்டாள். என்ன செய்வது? அவளுக்கு இத விட்டாலும் வேற கதி இல்ல, அப்பால போனாலும் நாதி இல்ல.
10.படுத்தாலும் புரண்டாலும் ஒட்டுவதுதான் ஒட்டும்.
நாம் என்னதான் உழைத்தாலும், சொத்து சேர்த்து வைத்தாலும், சொத்தைக் காப்பாற்ற முயற்சி எடுத்தாலும் நமக்கென்று நம் தலையில் என்ன எழிதியிருக்கிறதோ அதுதான் கடைசிவரை நிலைக்கும்.
11.ஆன மேல போறவன் அந்து காலன், குதிரை மேல போறவன் குந்து காலன்.
புனைப்பெயர், பட்டப்பெயர் வைப்பதைப் பற்றிய பழமொழி இது. நமது ஊர்களில் ஒவ்வொருவருக்கும் ஒரு பட்டப்பெயர் இருக்கும். அது உருவ தோற்றத்தின் காரணமாக இருக்கலாம் அல்லது அவர்கள் குணம் அல்லது தொழில் இவைகளால் ஒருவரின் பட்டப்பெயர் வைக்கப்படுகின்றது. உதாரணத்திற்கு, குள்ளமாக இருந்தால் குள்ளையன், உயரமாக இருந்தால் நெட்டையன், வெள்ளையாக இருந்தால் வெள்ளையன், கருப்பா இருந்தால் கருப்பால்டி.
எங்க ஊருல வினோதமான பட்டப்பெயர்கள் உண்டு. ஒரு வாத்தியார் பேசும்போது அடிக்கடி “சரிதாம்பா... சரிதாம்பா...” என்று சொல்லுவாராம். அதனால் அவருக்கு ‘சரிதான் வாத்தியார்’ என்று வைத்துவிட்டனர். இன்னொருவர் தனது நண்பன் அயர்ந்து தூங்குவதைப் பார்த்து, “என்னப்பா செத்த பொணம் மாதிரி தூங்குறியே?” என்று கேட்டாராம். அதற்கு நண்பர், “பொணம் என்றாலே செத்ததுதான். அது என்ன செத்த பொணம்?” என்று கேட்டவர் அவருக்கு ‘செத்த பொணம்’ என்று பட்டப்பெயர் வைத்துவிட்டார். இப்படியாக நாம் பட்டப்பெயர் வைப்பதைப் பற்றி கூறுவதுதான் இந்த பழமொழி.
12. உலை வாயை மூடலாம், ஊர் வாயை மூட முடியாது.
சோற்று உலையை அனல் குறைவாக வைத்து மூடி போட்டு வெளியில் பொங்கி வராமல் அதனை சமைத்துவிடலாம். ஆனால் நம்மைப் பற்றிய ஒரு ரகசியத்தை ஒருவரிடம் கூறினால், அவர் அதனை பத்து பேரிடமாவது கூறினால்தான் அவருக்கு தூக்கம் வரும். அந்த பத்து பேர் மேலும் பலரிடம் கூறுவர். இப்படியாக ஊர் முழுக்க அந்த விஷயத்தைப் பற்றிதான் பேசுவார்கள். அதனை தடுத்து உங்கள் ரகசியத்தைக் காக்க முடியுமா? ஊர் வாயை மூட முடியாது.
13.ஊசியைக் காந்தம் இழுக்கும் உத்தமனைச் சினேகம் இழுக்கும்.
ஊசியை காந்தம் இழுப்பதுபோல, உத்தமனின் அன்பு கண்டு அனைவரும் அவனிடம் நட்பு கொள்ள விரும்புவர்.
14.மண்ணைத் திண்ணாலும் மறையத் திங்கணும்.
பிள்ளைகள் வீட்டில் செய்த திண்பண்டங்களை வீட்டிற்கு வெளியில் அல்லது தெருவில் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தால் பெரியவர்கள் அவர்களை அதட்டி வீட்டிற்கு உள்ளே சென்று சாப்பிடுமாறு கூறுவார்கள். ஏனென்றால் யாராவது பார்த்தால் ‘என்ன ஏதோ சாப்பிடுகிறானே!’ என்று நினைத்துவிட்டாலே அந்த எண்ண அலையாகப்பட்டது பிள்ளைகளுக்கு உடல்நல பாதிப்பை ஏற்படுத்தலாம். அதினால்தான் மண்ணைத் திண்ணாலும் மறையத் திங்கணும் என்று கூறுவார்கள்.
15.ஊரான் போவ பலபட்டர ஏன் தெண்டம் கொடுக்க?
யாரோ ஒருவர் அனுகூலம் அடைய நாம் ஏன் பணம் செலவு செய்யவேண்டும்? அல்லது யாரோ ஒருவர் செய்த குற்றத்திற்கு நாம் ஏன் தண்டனை அனுபவிக்கவேண்டும்? என்பதுதான் இதன் அர்த்தம்.