காலில் விழும் கலாச்சாரம் அடிமைத்தனமா? இதைப் பார்த்து சொல்லுங்கள்.

காலில் விழும் கலாச்சாரம் அடிமைத்தனமா? இதைப் பார்த்து சொல்லுங்கள்.



பழைய காலத்தில் போரில் தோற்ற மன்னனை காலில் விழ வைத்து அவமானப் படுத்திய மன்னர்கள் இருந்ததை வரலாறு கூறுகிறது.ஒரு முறை போப்பாண்டவர் அமெரிக்காவிற்கு சென்ற போது,அப்போதய அமெரிக்கத் தலைவர் ஜோர்ஜ் புஷ் போப்பின் காலில் விழவில்லை. அவர் கூறிய வாதம்,நான் சாதாரண மனிதனாக இருந்தால் போப்பின் காலில் விழுந்திருக்க முடியும்.ஆனால் இன்று நான் இந்த நாட்டின் தலைவர் என்ற முறையில் காலில் விழுந்தால்,எந்த வித பாகுபாடும் இன்றி மொத்த நாடே போப்பின் காலில் விழுந்ததாக அர்த்தமாகிறது.அதனால் விழவில்லை என்றார்.அதாவது ஒரு நாட்டின் தலைவராக,அமைச்சராக இருக்கும் போது விழுவது, அந்த நாடே விழுவதாக கருதப்படும் என்பதாகிறது. பெரியார் காலத்தில் அவர் தன் காலில் யாரும் விழக் கூடாது என்று கடுமையாக சொல்லி இருந்தார்.



இதை விட முக்கியமானதாக 2011 ம் ஆண்டு நான் படித்த செய்தி,ஈழம் முல்லைத்தீவு, நெத்தலியாறு தமிழ் மகா வித்தியாலய மாணவன் பரமேஸ்வரன் சேதுராகவன் என்ற பத்து வயது மாணவன்,சிறப்பாக சித்தியடைந்ததற்காக கல்வி அமைச்சரிடம் இருந்து பரிசைப் பெற்ற போது,பலர் வற்புறுத்தியும்,அமைச்சரின் காலில் விழுந்து ஆசி பெற மறுத்து விட்டான்.நான் கஸ்டப்பட்டு படித்தேன்,யாருடைய காலிலும் விழ மாட்டேன் என மறுத்து விட்டான். இது பெரிய செய்தியாக அன்று பேசப்பட்டது.ஆனால் நமது அமைச்சர்கள் …........................இப்படி விழுவது....



ஒருவர் மக்களால் தெரிவு செய்யப்பட்டு பதவி ஏற்றபின், அவர் முழு மானிலத்திற்கும்,நாட்டுக்கும் கட்சி வேறுபாடுகள் இன்றி தலைவராகிறார், என்ற நிலையில்,அவரின் தொகுதி, மானிலம்,நாடு என்று அனைவரையும் காலில் விழ வைப்பது ஆகிறது.நான் அவருக்கு வாக்களிக்கவில்லை. ஆனாலும் நானும் காலில் விழுகிறேன் என்றாகிறது.காலில் விழுவது,நம் தலையை இன்னொருவரின் காலில் விழ வைப்பதாகும். இது அடிமைத்தனம் இல்லையா? கேவலம் இல்லையா? நாட்டையே அந்த நபரின் அடிமைத்தனத்திற்காக, காலில் விழ வைப்பாதாகாதா? இஸ்லாத்தைப் பொறுத்த வரையில், அல்லாவிற்கு மட்டுமே ஸ்ஜ்தா செய்யலாம் என்றிருப்பதால், ஒரு அமைச்சர் காலில் விழுந்தால்,அவருக்கு வாக்களித்த இஸ்லாமியர்களும் காலில் விழுந்தது ஆகாதா?

அலேக்சாண்டர் காலில், அவர் குரு அரிஸ்டாட்டில் காலில் விழுந்து வணங்கியதை வரலாறு சுட்டிக் காட்டுகிறது. அவன் அரசன் என்ன செய்வது விழுந்துதான் ஆக வேண்டும் என்றாராம் அவர்.இந்த காலில் விழும் வழக்கம் பாரசீகத்தினதுடையது. அதைக் கொண்டு வந்தவர்கள்,அன்று பாரசீகம் ஊடாக கைபர் கணவாய் வழியாக வந்த ஆரியர்கள். அதுவே தமிழர்களிடம் இடைக் காலத்தில் இணைந்து கொண்டதே தவிர, ஆதித் தமிழர்கள் யார் காலில் விழுவதையும் ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை.வயது வேற்பாடின்றி சபரிமலைப் பக்தர்கள் காலில் விழுகிறார்கள்.சாமியார்கள் காலில் விழுகிறார்கள்.ஆனால் பெற்றோர்களை வணங்குவதில்லை.மாறாக முதியோர் இல்லங்களுக்கு அனுப்புகிறார்கள்.



ஒரு மனிதன் மற்றொரு மனிதன் கால்களில் விழுவது என்பது ஏற்றுக் கொள்ளக் கூடியதல்ல. நம்மைப் போலவே மற்றவர்களும் பத்து மாதம் தாயின் கருவறையில் இருந்து வந்தவர்கள்தானே? உயர்ந்த பண்பாடு, அறிவு,அற வாழ்க்கை உள்ள மனிதர்களுக்கு மரியாதை செலுத்துவது, கைகளைக் குவித்து வணக்கம் செய்வது, ஆசி பெறுவது தவறல்ல. அதுவே மாற்றம் பெற்று அவர்களின் கால்களில் விழுவது, ஏற்றுக் கொள்ள முடியாத கேவலமான அடிமைத்தனமாகும்.

சிந்தியுங்கள்.யாராக இருந்தாலும்,யார் காலிலும் விழுவது, வணங்குவது என்றாலும்,ஆசி பெறுவது என்றாலும் அது அடிமைத்தனம்,அநாகரீகம் தான். சில பாடசாலைகளில் மாணவர்களை, காலில் விழ வைத்த ஆசிரியர்கள் பற்றி செய்தி வந்தது. வளர்ந்து வரும் இளம் தலைமுறையினரை இப்படி கொண்டு செல்வது நாகரீகமான செயலா?

தலை நிமிர்ந்து நிற்க வேண்டிய வருங்கால சமூகமான மானவர்களை காலில் விழ வைத்து பாத பூசை செய்ய வைப்பது எந்த விதத்தில் நியாயம் என ஆசிரியர்கள் கருதுகிறார்கள்?



ஆசிரிய பெருமக்களே, இனி வரும் ஆசிரியர்கள் தினத்தில் ஒரு மாணவன் உங்களுக்கு வாழ்த்து சொல்ல வந்தால் அதை ஏற்றுக்கொள்ளும் முன் அந்த தகுதி தனக்கு இருக்கிறதா என ஒவ்வொரு ஆசிரியரும் மனசாட்சியை தொட்டு கேளுங்கள். அதன் பின் முடிவு எடுங்கள்!

ஆசிரிய பெருமக்களே, இனி வரும் ஆசிரியர்கள் தினத்தில் ஒரு மாணவன் உங்களுக்கு
வாழ்த்து சொல்ல வந்தால் அதை ஏற்றுக்கொள்ளும் முன் அந்த தகுதி தனக்கு
இருக்கிறதா என ஒவ்வொரு ஆசிரியரும் மனசாட்சியை தொட்டு கேளுங்கள். அதன் பின்
முடிவு எடுங்கள்!